Wat zou de piercing doen?
De piercing wordt gezet door de hersenzenuw nervus vagus. Deze nervus vagus is een zenuw die uit de hersenen komt en naar organen in de borstkas en buik gaat. De mens heeft een linker en een rechter nervus vagus, onder elk sleutelbeen. In je oor is een tak van de nervus vagus te vinden.
Jutting stelt met zijn kliniek dat als je een piercing door deze zenuw plaatst, de zenuw wordt gestimuleerd. Die stimulatie zou ‘een geweldige manier zijn om je lichaam zichzelf te laten herstellen en weer tot rust te laten komen’. Jutting stelt dat tachtig procent van de mensen die hij piercet, baat heeft bij de piercing. Zo’n twintig procent zou geen enkel effect voelen.
Van der Spek is minder stellig: “Ik heb geen toverstokjes in mijn handen en geef daarom nooit garanties dat het werkt. Het kán een zetje zijn in de juiste richting, een duwtje in de rug tijdens je proces. Maar je kan ook vette pech hebben en er geen baat bij hebben.”
Toch zijn er ook andere geluiden te horen over de piercing, die ook en vooral wordt gezet bij mensen met migraine. Zo zegt Gisela Terwindt, neuroloog en hoofdpijnspecialist in het Leids Universitair Medisch Centrum, dat er ’totaal geen bewijs is’ voor de werking van een dergelijke piercing. “Dat de nervus vagus misschien een aangrijpingspunt zou kunnen zijn om aanvalsgewijze hersenziektes zoals migraine te behandelen, is geen gekke gedachte. Maar hier is nog geen goed onderzoek naar gedaan”, vertelt Terwindt tegen RTL Nieuws. “Ik geloof er daarom helemaal niets van dat als je daar een gat in boort, het zou helpen. Als het zo simpel zou zijn, zou ik niet al dertig jaar onderzoek doen naar migraine.”
Ook Alfons Olde Loohuis, de medisch adviseur van C-support, zou het patiënten ‘zeker niet adviseren’ om een dergelijke piercing te laten zetten vanwege het gebrekkige bewijs van de werking daarvan. Maar ook hij denkt dat de nervus vagus in de toekomst mogelijk wel een rol kan spelen in de behandeling van ziektes. “Deze zenuw heeft een heel belangrijke functie in de dysautonomie – het niet goed werken van het autonome zenuwstelsel – zoals deze bij veel post-covidpatiënten voorkomt.”
“In echt studieverband kijken naar de rol van deze zenuw en mogelijkheden daarbij voor post-covidpatiënten zou daarom geen gek idee zijn. Want op dit moment is er een oerwoud aan gekke behandelingen ontstaan en daar valt deze wel een beetje onder.”